تأثیر آموزش هوش هیجانی بر مهارت های روانی نوجوانان ورزشکار

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر مهارت­های روانی نوجوانان ورزشکار بود. به­این منظور 80 دانش­آموز (40 دختر و 40 پسر) داوطلب با میانگین سنی 53/0±15 سال به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. ابزار اندازه­گیری شامل پرسشنامة هوش هیجانی برادبری و گریوز برای سنجش هوش هیجانی و پرسشنامة آمادگی روانی اوتاوا (omsat 3) برای سنجش مهارت­های روانی بود. پرسشنامه­های مورد استفاده در داخل کشور دارای پایایی و روایی هستند. برنامة آموزش مهارت­های هوش هیجانی به ورزشکاران نوجوان طی 10 جلسه انجام گرفت. برای تجزیه­وتحلیل داده­ها از روش­های آماری مانند همسانی واریانس­ها، آزمون کلوموگروف اسمیرنوف و آزمون t مستقل (مقایسة میانگین­های دو گروه براساس تفاضل میان نمره­های پیش­آزمون از پس­آزمون) در سطح معناداری 05/0 p< استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین­های پس­آزمون دو گروه در 4 مؤلفة هوش هیجانی (خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه) و مهارت­های روانی وجود دارد (05/0 p